شب‌های روشن

معرفی کتاب شب‌های روشن: داستانی عاشقانه از خاطرات یک رویا پرداز

فئودور داستایوفسکی در کتاب شب‌های روشن: داستانی عاشقانه از خاطرات یک رویا پرداز که یکی از مشهور‌ترین آثارش است، قصه مردی را به تصویر می‌کشد که در پی یک هم‌صحبت است. داستایوفسکی این بار هم توانسته با شخصیت‌پردازی‌های درست همانند دیگر آثارش، احساسات و زوایای پنهان روح افراد را با مهارتی مثال زدنی به نمایش بگذارد.

نام کتاب شب‌های روشن برگرفته از چیست؟

اسم رمان شب‌های روشن (White nights) را می‌توان پارادوکسی جذاب از تاریکی و روشنایی دانست؛ بدون شک به این خاطر که شب‌های پترزبورگ، شهری رویایی که قصه در آن آغاز می‌شود، هوا تا صبح روشن است و رنگ سیاه شب را به خود نمی‌بیند. پدیده‌ای که به شب‌های سفید یا به عبارتی دیگر، به شب‌های بی‌خوابی معروف است.

موضوع اصلی کتاب شب‌های روشن چیست؟

داستایوفسکی در این کتاب قصه چهار شب از زندگی مردی خجول را به تصویر می‌کشد. مردی که تنها در خیالاتش سیر کرده و با همین خیال‌پردازی‌ها به داستان زندگی آدم‌های اطرافش فکر می‌کند، بدون آنکه حتی با این افراد ارتباطی داشته باشد. او فردی خیالباف با روحیاتی لطیف و شاعرانه است که سال‌هاست به تنهایی زندگی می‌کند اما در پی اتفاقی ناگهانی، زنی توجه‌اش را جلب کرده و او را به سمت خود می‌کشد. همین ملاقات سبب آشنایی آن دو می‌شود، دیداری که شاید یکی از جذاب‌ترین داستان‌های عاشقانه‌ی داستایوفسکی را رقم زده است.

این رمان در حقیقت داستان دو عاشق است که هر کدام روایت خودشان را شرح می‌دهند. فئودور داستایوفسکی (Fyodor Mikhailovich Dostoyevsky) در این کتاب جزئی‌ترین زوایای تنهایی انسان‌ها را بسیار دقیق، شاعرانه و روانشناسانه به رشته‌ی تحریر درآورده است. اما او برای خلق شخصیت اصلی این اثر نیازی نداشت از روح و روان خویش فاصله‌ی چندانی بگیرد زیرا اگر به زندگی شخصی او بنگرید، خواهید فهمید که سرچشمه‌ی تک تک عناصری که در این کتاب می‌بینید، به خود فئودور بازمی‌گردد.