گرداب سیاه

گرداب سیاه پنجمین رمان سیامک هروی در یک صد و شصت صفحه با تیراژ یک هزار جلد از سوی نشر زریاب در کابل به نشر رسید. سیامک هروی می‌گوید در رمان گرداب سیاه تلاش کرده است سوژه و تکنیک متفاوتی به کار ببرد.

در گرداب سیاه، قهرمان داستان در یک حمله انتحاری زخمی می‌شود و بعد به حالت کما می‌رود. در بی‌هوشی قصه می‌کند و بعد می‌میرد، اما داستان هم‌چنان ادامه دارد و قهرمان بعد از مرگ هم راوی زندگانی است.

مسعود عاشق آلاز (در زبان ترکمنی به معنای آتش) و آلاز عاشق مسعود و وسط جنگ، خون و آتش. یکی در غرب کابل و دیگری در شمال و وسط کوهی که از آن مرگ می‌بارد. دهه هفتاد است و کابل در زیر گلوله، بم و خمپاره قامت خمانده، آدم‌ها سلاخی می‌شوند، می‌میرند و می‌کوچند. آلاز، عشق مسعود هم می‌کوچد و وقتی مسعود خودش‌را به آن‌طرف شهر می‌رساند دیگر آلازی نیست، رفته است. او را بیست و یک سال بعد، در جنگ دیگری می‌یابد. این جنگ هم به نحوی ادامه همان جنگ اول است، فقط جنگاوران جا عوض کرده اند. حالا آلاز خاکستر شده، مرده‌یی که نفس می‌کشد. مسعود که بیست و یک سال شب و روز به دنبال آلاز بوده، ناگهانی زندگی را برباد رفته می‌بیند.

رویارویی قهرمان داستان با عزرائیل، سفر به گذشته و آینده، فضاهای سورئال و به همین‌گونه گره گشایی‌ها در “گرداب سیاه “خواننده را غافلگیر و شگفت زده می‌کند و این درست مواردی هستند که حکایت از متفاوت بودن این رمان دارند.